Een oude postkaart...

In de aanloop naar de aankoop van het huis in Alken, tussen onze plaatsbezoeken in april-mei in, ging ik op mijn favoriete “oude-postkaarten-website” Delcampe op zoek naar oude postkaarten van Alken. Ik vond er een leuke, typerende kaart, van de brouwerij van Alken bij een verkoper uit Ertvelde, een deelgemeente van Evergem in Oost-Vlaanderen. Elke dag rij ik 2x langs de brouwerij en ik sta er dagelijks aan de verkeerslichten, op weg naar of op weg terug van het werk. Ik vond de kaart zo leuk, dat ik ze kocht, niet wetende dat we het huisje in Alken effectief zouden kopen... Ik legde de kaart zorgvuldig weg, had het te druk met de veiling van het huis, de aankoopadministratie en alle rompslomp die erbij kwam kijken. Deze week nam ik de kaart er opnieuw bij...

De duidelijk vrij oude kaart bleek op de achterzijde beschreven te zijn, wat ze voor mij nét dat tikkeltje extra charme geeft. Op die manier heeft zo een kaart zelfs na bijna 80 jaar nog altijd een ziel, een betekenis, een identiteit.

Dus ging ik als een heuse detective op zoek naar de identiteit van de schrijver van de kaart.

Dit stond er op de kaart:

 

Beste Juffers,

 

Wij zijn allen in de beste gezondheid thuis gekomen. Maar in plaats van op’t einde der week zijn we diezelfden dag nog ’s avonds bij ons gearriveerd, bij middel van Duitsche camions. Deze menschen waren zeer vriendelijk en behulpzaam voor ons. Gij kunt U de vreugde niet voorstellen bij’t weerzien van onze ouders en vrienden. Alken had niet het minste te verduren gehad van den oorlog – geen bom of schot werd er gelost. En de burgers die zijn gaan vluchten zijn niet talrijk. 

Ik denk dat U beiden het nog wel stelt in Sleidinge en hoop dat ge van de Engelsche bombardementen geen bang meer hoeft te hebben. – zooals ik er toen ook had, en dat tijdens we in ’t beste bed sliepen dat we onder den oorlog kenden.

Beste juffers, ik moet U nog hartelijk bedanken voor het zeer vriendelijk onthaal, en aanvaardt mijne beste groeten

Willy

Willy Tubée, Statiestraat 17, Alken

 

 

 

In de tekst op de kaart wordt verwezen naar Sleidinge, eveneens een deelgemeente van Evergem in Oost-Vlaanderen. Het is dus aan te nemen dat de verkoper van de kaart - de man van wie ik de kaart kocht - ze daar ergens vond bij een zolderopruiming van familie of zo of dat hij ze zelf kocht van iemand in de buurt. 

Doordat ik deze kaart kocht, komt ze dus bijna 80 jaar nadat ze geschreven werd, terug "naar huis", of alleszins richting de thuis van de schrijver ervan, die allicht rond het einde van de tweede wereldoorlog deze kaart schreef naar enkele "juffers" uit Sleidinge, waar hij enige tijd verbleven had tijdens de oorlog, of zo lijkt het toch?

Een snelle google-sessie leerde me meer over "Willy" (Willem Tubée), die blijkbaar een straat verder begraven lag/ligt van waar we nu wonen, in Runkst-Hasselt (op een boogscheut van het kerkhof van Hasselt, dat hier vlak om de hoek ligt), waar hij in 1972 overleden is. Willy is dus helaas maar 58 jaar geworden en overleed een maand na zijn verjaardag, nu dus bijna 50 jaar geleden. Hij overleed 2 jaar nadat zijn moeder in 1970 op 90-jarige leeftijd gestorven is; zijn vader werd er 71 en overleed in 1949 toen Willy 35 was. 

Als deze kaart van ergens rond het einde van de oorlog dateert, dan was Willy rond de 30, toen hij de kaart schreef. Willy's ouders komen trouwens uit het mooie witte stadje Thorn, vlak over de grens in Nederlands Limburg, aan de Maaskant. Ik ben er al enkele malen geweest en het is er idyllisch mooi, alsof de tijd er heeft stilgestaan. Zijn ouders trouwden er in 1911, en moeten ergens tussen 1911 en 1913 in Alken verzeild geraakt zijn. Want, Willy is er geboren in 1914, een jaartje na zijn broer, die in 1913 geboren werd, beiden dus vlak voor de eerste Wereldoorlog.

 

Ik weet ondertussen dat onze voormalige overbuurman in Hasselt langs moeders kant familie is van Willy. Het lijkt erop dat de Willy van de postkaart de broer van zijn grootvader was. Mijn buurman zijn opa was dus de 1 jaar oudere broer van Willy, die in 1989 overleed, op 76-jarige leeftijd. Zijn grootoom dus. De overbuurman, die zelf van na 1972 - het jaar waarin Willy overleed -  dateert, heeft Willy nooit gekend en had nog nooit eerder van hem gehoord. (Toch wel een kleine pluim op mijn "detective-hoed".)

Dankzij de moderne technologie, die écht wel een venster op de geschiedenis biedt, heb ik zelfs 2 foto's van Willy gevonden. (bron: https://geschiedkundigekringalken.wordpress.com )

Willy is de man met de bril, onderaan, nummer 3 op de foto.

Hier zie je Willy links in beeld, met bril.

Willy, Willem Thomas Gabriel Tubée, 1914-1972

Fascinerend toch hoe een willekeurig gevonden en gekochte kaart van bijna 80 jaar geleden plots een gezicht, een leven, een ziel krijgt. En, welk een toeval dat Willy op zo'n 500 meter van thuis begraven ligt/lag én nog eens familie is van onze vroegere overbuur! 

Ik ben zelf alvast heel erg blij met het kaartje van Willy. Een kaartje dat ik zal koesteren en terug zal brengen naar Alken, van zodra we in ons huisje mogen. Het krijgt er een leuk plekje, zodat Willy's woorden toch een beetje naar huis komen...