We zijn er bijna... maar nog niet helemaal

9 jaar gelden postte ik deze foto voor een wedstrijd, waarbij we ons ideale zomerontbijt in beeld moesten brengen. Dit was hoe ik het toen zag. Deze collage laat nog steeds mijn hart sneller slaan! (Oh ja, de wedstrijd toen, die we hebben we trouwens gewonnen: een weekendje in een prachtige B&B in Italië)

Zo leuk om 9 jaar later aan deze foto herinnerd te worden! Want, onbewust heb ik blijkbaar toch altijd naar die droom gewerkt, door de jaren heen. Dat ijzeren hekwerk, dat staat in onze garage klaar. Het leuke servies, dat heb ik. De tafels, de stoelen, … Kortom: we hebben de afgelopen jaren en sowieso het afgelopen jaar sfeervolle “oude nest” bij elkaar gesprokkeld. Ons huis is momenteel een opslagplaats van brocante vondsten. Nieuwe serviezen staan nog ingepakt in mijn zoon zijn kamer opgestapeld klaar, gehaakte tafellakens liggen netjes gewassen in een doos te wachten op “le moment suprême”.

 

En dat moment, dat zou er binnen 15 dagen moeten zijn: de overhandiging van de sleutel. Eindelijk! Voor onze omgeving is dat allicht zoals wanneer er iemand anders zwanger is: plots zijn die 9 maanden om, terwijl dat voor jezelf een eeuwigheid lijkt. Net zo voel ik me dus: alsof het ondertussen een eeuwigheid geleden is dat we voor het eerst naar het huisje zijn gaan kijken, terwijl dat in werkelijkheid nog geen jaar geleden is en we nog maar 8 maanden geleden de officiële eigenaars ervan werden. 

 

Bij ons thuis in Hasselt is het, 15 dagen voor “dé dag” dan ook niet veel anders dan wanneer je op het punt staat te gaan bevallen: je wil nog zoveel dingen doen, er staat vanalles klaar waar je nog geen blijf mee kan, je popelt om eindelijk je nieuwe kind in de arm te nemen… of in ons geval: de tuin in te vliegen. Want, met april als startmaand missen we een belangrijke tuinmaand: maart! Maart is de maand om te verticuteren, het gazon te kalken, perkjes aan te leggen en voor te bereiden, bomen en vaste planten te zetten, enz. Doordat we die maand missen, gaan we begin april extra hard de handen uit de mouwen moeten steken. Thuis in Hasselt staan ondertussen een 100-tal planten op ons piepklein terras klaar om binnen 2 weken te verhuizen: een 60-tal lavendels, een 5-tal rozen en hortensia’s, vlinderstruiken, een perenboom en kersenboom, en nog meer. 

De pas gekochte (2^de handse) teakhouten deckchairs werden al gereinigd en moeten alleen nog een laagje olie krijgen, de lijst met zaken die we zeker niet mogen vergeten te verhuizen het eerste weekend is ondertussen oneindig lang aan het worden (en groeit met de dag). En, stilaan begint er chaos in de orde te komen en stijgt het stressniveau lichtjes. Vorige week hebben we een tweedehands prieel gedemonteerd bij mensen uit de buurt en hebben we een 3-delige betonnen tuinfontein opgehaald bij iemand die ervan af wou. Deze week gaan we een eetkamertafel oppikken, die perfect past bij hoe wij het interieur van het huisje zien. En, ja, ik duik terug zowat elke week de Kringwinkel in (het rommelmarktseizoen start pas later in het voorjaar terug op), iets wat ik omwille van corona de laatste maanden niet meer deed én omdat het gewoon nog te vroeg was en we geen stockageruimte meer hebben. Alles wat ook maar ietwat past binnen mijn droombeeld van hoe het huis-met-tuin moet worden, gaat mee naar huis om daar nog 2 weken in de weg te staan… Of zoals mijn zoon laatst zei: "Volgens mij staat de tuin er nu al vol genoeg, maar heeft mama het nog niet door!" En dat is allicht ook wel zo: ik probeer de tuin theoretisch in te richten en vorm te geven met slechts foto's en een abstract plattegrondje in de hand.

 

Kortom, we zitten niet stil en popelen om al deze losse items samen te voegen tot het droomplaatje dat ik 9 jaar geleden al samengesteld had aan de hand van enkele foto’s: een heerlijke tuin met gezellig huisje. Het eerste tuinfeest hebben we ook alvast gepland! Met een deadline van slechts 2 weken om de tuin een beetje op orde te krijgen, zijn onze plannen best wel ambitieus te noemen. We zullen maar hopen dat het is zoals met de komst van een nieuwe baby: na 3 maanden is “het platte” eraf (zoals ze hier zeggen) en is het alsof ie er altijd al geweest is ;-)